Dzięki ocenie „jakości” ruchów globalnych w naszym Centrum możliwe jest wykrycie lub wykluczenie zagrożenia rozwoju specyficznych zaburzeń ruchowych już w okresie prenatalnym lub już w pierwszych tygodniach życia dziecka.

Warunkiem koniecznym dla prawidłowego rozwoju psychomotorycznego, zarówno w aspekcie intelektualnym, emocjonalnym, jak i społecznym jest uporządkowanie we wczesnym okresie życia rozwoju motorycznego. Prawidłowy przebieg tego procesu wymaga doskonałej synchronizacji dojrzewania ośrodkowego układu nerwowego, rozwoju fizycznego, rozwoju napięcia mięśniowego, rozwoju postawy i aktywności ruchowej. W przypadku zadziałania tzw. czynników ryzyka rozwój motoryczny dziecka może zostać zaburzony.

Za najistotniejsze czynniki ryzyka wpływające negatywnie na prognozę rozwoju psychomotorycznego dziecka zostały uznane: niska masa urodzeniowa, mały obwód głowy, niska ocena w skali Apgar, zamartwica, obniżona żywotność i aktywność w pierwszej dobie życia, zaburzenia termoregulacji, konieczność karmienia sondą, hypo- i hypertonia mięśniowa, mnogie i pojedyncze epizody bezdechu, drgawki noworodkowe, a także krwawienie wewnątrzczaszkowe.

Zgodnie z obowiązującymi do niedawna opiniami bez wglądu na zastosowane metody diagnostyczne w okresie noworodkowym i wczesnym niemowlęcym (do 3 mc) nie można było zaobserwować żadnych pewnych oznak zaburzeń rozwoju psychomotorycznego. Zmiana paradygmatu z tradycyjnego badania odruchów i reakcji na technikę obserwacji i oceny spontanicznej aktywności ruchowej noworodka i niemowlęcia stała się przełomem w funkcjonalnej ocenie małych dzieci. Jedną z czołowych metod oceny „jakości” wzorców posturalnych i motorycznych jest ocena Globalnych Wzorców Ruchowych (General Movements GMs) metodą Prechtla. Największą jej wartością jest jednak to, że określone zasady oceny dotyczy dotyczą w równej mierze tak wcześniaków, jak i noworodków donoszonych.