GIPSY HAMUJĄCE
Coraz powszechniej stosowanym środkiem wspomagającym prowadzenie terapii dzieci są tzw. „gipsy hamujące” – wprowadzone do praktyki rehabilitacyjnej przez terapeutów NDT Bobath. W literaturze przedmiotu znane też jako „opatrunki gipsowe zmniejszające spastyczność”, „gipsy redukujące napięcie mięśniowe” lub „gipsowe opatrunki podkolanowe”.
Zakładane są w formie butów gipsowych na podudzia i obejmują stopę, unieruchamiając w odpowiedniej pozycji stawy skokowe oraz stawy stopy. Stwarza to warunki permanentnej manipulacji, z wykorzystaniem punktów kluczowych, umiejscowionych w obrębie stopy i podudzia, co zgodnie z koncepcją NDT Bobath wyzwala zarówno zmianę wzorców postawy i ruchu, jak i rozkładu napięcia mięśniowego.
Gipsy hamujące nie przypominają ani w swej konstrukcji, ani w funkcji gipsów korygujących deformacje stóp. Zakładane są zawsze na obie kończyny dolne, bez względu na rozkład niedowładów i porażeń, na okres od jednego do czterech tygodni, co jest przede wszystkim uzależnione od wieku dziecka i mogą być stosowane wielokrotnie w przebiegu procesu usprawniania dziecka.
Praktyka wskazuje, iż stanowią one bardzo ważny pomocniczy środek terapeutyczny w usprawnianiu dzieci. Decyzja o założeniu gipsów musi być jednak niezwykle odpowiedzialna i poparta rzetelną oceną funkcjonalną, tak w zakresie rozkładu napięcia posturalnego, jak i właściwej analizy kompensacyjnych wzorców posturalnych oraz zaburzeń koordynacji wzorców motorycznych w odniesieniu do każdego dziecka.
